Reklama
Poradnik

top

Zastosowanie systemu Hep2O

Zastosowanie systemu Hep2O wyznaczają średnice rur 15, 22, 28 mm. Z tego względu system jest stosowany w:

  • małych i średnich budynkach jako kompletna instalacja wykonana w systemie Hep2O.
  • dużych budynkach jako instalacja wykonana częściowo w systemie Hep2O, a częściowo w połączeniu z inną technologią.

Na potrzeby szybkiego i wstępnego wymiarowania instalacji:

  • wodociągowej
  • centralnego ogrzewania
  • ogrzewania podłogowego

możemy przyjąć, że średnica:

s1
zapewnia prawidłowy wydatek wody w jednym, dwóch punktach czerpalnych oraz stosowana jest do instalacji cyrkulacji. W ogrzewaniu jest wystarczająca do doprowadzenia ciepła do grzejników o łącznej mocy 2,5kW.
s2 wystarcza w większości przypadków przy standardowym wyposażeniu sanitarnym domu jednorodzinnego na główne rurociągi rozprowadzające za wodomierzem i piony wodociągowe. Tą średnicąwykonujemy poziome rurociągi i piony w ogrzewaniu, gdy suma ciepła nie przekracza 21kW.
s3 potrzebna gdy obiekt posiada wiele punktów czerpalnych, używanych równoczeoenie np. motele, domy wielorodzinne itp. W ogrzewaniu stosowana do rozprowadzenia ciepła o mocy w przedziale 21-38kW.
s4
stosowana jako podstawowa średnica w wykonywaniu pętli grzewczych w ogrzewaniu podłogowym. Dostępne przekroje rur, złączki, zawory, rozdzielacze wystarczą z powodzeniem do wykonania instalacji centralnego ogrzewania, ogrzewania podłogowego, instalacji wody zimnej i ciepłej oraz cyrkulacji, nawet na bardzo dużej inwestycji.

 

Ogrzewanie grzejnikowe

Ogrzewanie grzejnikowe to najpopularniejszy sposób ogrzewania domu, biura, mieszkania. System może być stosowany w układach otwartych i zamkniętych. Zalecany jest układ zamknięty z naczyniem przeponowym, który zapewnia hermetyczność instalacji, a w konsekwencji zmniejszeniu ulega korozja elementów metalowych. Instalacja ogrzewania grzejnikowego w systemie Hep2O powinna być wykonana 2 jako pompowa. Parametry pracy zgodnie z aprobatą COBRTI Instal to: temperatura pracy 80°oC, maksymalna 90°C, ciśnienie 6 atm.

Układ instalacji

W asortymencie znajdują się elementy, które pozwalają prowadzić instalacje ogrzewania grzejnikowego zarówno w układzie trójnikowym jak i rozdzielaczowym. W układzie trójnikowym dystrybucja ciepła odbywa się w sposób tradycyjny: od kilku pionów odchodzą gałązki zasilające grzejnik. W przypadku rozprowadzenia rozdzielaczowgo sercem układu na danej kondygnacji jest rozdzielacz. Stosowanie rozdzielaczy najpełniej wykorzystuje zalety systemu Hep2O:

  • elastyczność rury
  • dostępność w wygodnych zwojach
  • mała ilość elementów i połączeń
  • szybkość i pewność montażu

To daje wymierne korzyści:

  • prostota doboru prawidłowych średnicą
  • możliwość etapowania prac
  • wysoką estetykę wykonanej instalacji
  • prosty rozdział ciepła
  • prostą regulację.
Elementy instalacji

W polecanym układzie rozdzielaczowym,para pionów ze źródła ciepła zasila rozdzielacz na danej kondygnacji. Umożliwia to etapowanie prac i częściowe (piętrowe) wyłączanie instalacji. W asortymencie znajdują się nowoczesne rozdzielacze ze stali nierdzewnej (ilość portów od 2 do 10). Są one lekkie, estetyczne i bardzo trwałe. Rozdzielacze umieszczane są w szafkach nadtynkowych bądź podtynkowych. Montaż szafki z rozdzielaczem i przyłączenie rur oraz przyłączenie do pionów, dzięki systemowej metodzie łączenia,odbywa się niezwykle sprawnie.
Każdy grzejnik zasilany jest oddzielną parą rur. Wyłączenie dowolnego grzejnika nie wpływa na pracę pozostałych.
Instalacje grzewcze wykonuje się z rur z wkładką antydyfuzyjną typu barrier
Zaleca się aby w warstwie betonu - wylewce bądź tynku rurę prowadzić w osłonie z rury karbowanej, a ewentualne kształtki zabezpieczyć folią. Rury należy prowadzić w sposób wykorzystujący w maksymalnym stopniu ich elastyczność a co za tym idzie efekt samokompensacji.

Przy układaniu rur bardzo pomocne będą zwoje o długości 25, 50, 100 i 400 m. Rura może być odmierzana z opakowania w żądanej długości, a reszta bezpiecznie przechowywana. Ponadto, rura po rozwinięciu ze zwoju prawie całkowicie się wyprostuje, znakomicie ułatwiając pracę instalującemu. ilość odpadów jest ograniczona do minimum. Zwoje są lekkie i wygodne w stosowaniu, np. 100 m rury waży zaledwie 6,9 kg. Podłączenia grzejnika, dzięki pełnej gamie elementów w asortymencie, może się odbyć na wiele sposobów, zależnie od typu grzejnika, konstrukcji budynku jak i oczekiwań inwestora. Poniżej przedstawiono najpopularniejsze sposoby podłączenia. Najbardziej polecanym sposobem jest przedstawione na rys A. Rura prowadzona jest od rozdzielacza do grzejnika jednolitymi 2 odcinkami rur. Element HK2/20 jest prowadnicą w kształcie litery C umieszczaną w wyciętym w ścianie otworze.


Zaletą takiego sposobu prowadzenia są - zminimalizowane opory, brak połączeń w konstrukcji budynku, możliwość wymiany rury w przypadku np. przewiercenia.

Na schemacie i zdjęciu, grzejnik podłączony jest zintegrowanym kompletem podłączeniowym Herz, wyposażonym w połączenie systemowe. Istnieje też możliwość podłączenia grzejnika innym elementem, np. kształtką ze śrubunkiem, rys. B i C.
Przy łączeniu instalacji ze źródłem ciepła wielokrotnie znajduje zastosowanie możliwość bezpośredniego łączenia z rurą miedzianą.

Ciepła i zimna woda

Instalacja, która jest szczególnie wrażliwa na jakość użytych materiałów to instalacja wodociągowa. Czysta, zdrowa woda, wypływająca pod odpowiednim ciśnieniem jest tym czego oczekuje każdy inwestor. Warto wiedzieć, że rura systemu Hep2O nie zakamienia się, nie koroduje, a ponadto najmniej wśród innych tworzyw sprzyja rozwojowi mikroorganizmów i bakterii, w tym Legionelli Pneumonia. Parametry pracy zgodnie z aprobatą COBRTI Instal to: temperatura pracy 60°C, maksymalna 80°C, ciśnienie 10atm.

Układ i elementy instalacji

Podstawowe sposoby prowadzenia instalacji to rozprowadzenie trójnikowe, rozdzielaczowe i mieszane, rozdzielaczowo-trójnikowe.
W przypadku systemu Hep2O możliwe jest wykonanie każdego z wymienionych układów, na co pozwala szeroki asortyment.
Instalacja z rozprowadzeniem trójnikowym to najprostszy, popularny i tani sposób rozprowadzenia instalacji wodnej, podczas gdy instalacja rozdzielaczowa to sposób na najbardziej stabilne ciśnienie i równomierną temperaturę wody w przyborach sanitarnych. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na:
  • szybkość montażu
  • prostotę doboru średnic
  • zmniejszoną ilość elementów i połączeń
  • możliwość umieszczenia wodomierzy w szafkach
  • możliwość etapowania prac
  • wysoką estetykę
W asortymencie znajdują się wszystkie elementy potrzebne do wykonania dowolnego układu instalacji w tym m.in. niklowane rozdzielacze mosiężne stosowane w rozprowadzeniu rozdzielaczowym. Każdy obieg ma możliwość odcięcia dopływu wody. Rozdzielacze z ewentualnymi wodomierzami mogą być umieszczone w zabudowanym szachcie, w standardowej szafce natynkowej lub podtynkowej.
Przy rozprowadzeniu instalacji zastosowanie znajduje rura "standard". W układzie trójnikowym, przy podłączaniu przyborów należy stosować gradację średnic. Jedno, dwa urządzenia pracujące nierównocześnie - średnica 15 mm, więcej - średnica 22 mm.
W rozprowadzeniu rozdzielaczowym każdy przybór zasilany jest rurą o średnicy 15 mm. Przy każdym sposobie rozprowadzenia możliwe jest wykonanie cyrkulacji rurąo średnicy 15 mm. Zaleca się, aby w warstwie betonu bądź tynku rurę prowadzić w osłonie rury karbowanej, a ewentualne kształtki zabezpieczyć folią. Rury należy prowadzić w sposób wykorzystujący w maksymalnym stopniu ich elastyczność a co za tym idzie efekt samokompensacji. W pracy przydatne będą wygodne w stosowaniu i lekkie zwoje o długości 25, 50, 100 i 200 m. Rura jest odmierzana z opakowania w żądanej długości, a reszta bezpiecznie przechowywana. Ponadto, rura po rozwinięciu ze zwoju prawie całkowicie się wyprostowuje, znakomicie ułatwiając pracę instalującemu. Ilość odpadów jest ograniczona do minimum.

Podłączenie przyborów odbywa się za pomocą różnego rodzaju elementów, zależnie od potrzeb i specyfiki instalacji. W asortymencie znajdują się podejścia ustabilizowane na szynie, podejścia w osłonie z tworzywa, szyna z możliwością regulacji rozstawu podejść czy w końcu szereg złączek z gwintem.

Ogrzewanie podłogowe

Ogrzewanie podłogowe należy do ogrzewań płaszczyznowych, w których ciepło przekazywane jest do otoczenia z całej powierzchni grzejnej. Do zalet ogrzewania podłogowego należą m.in.: równomierność rozkładu temperatury w pomieszczeniu, wyeliminowanie lub ograniczenie ilości grzejników, możliwość zastosowania w obiektach nietypowych - zabytkowych, bardzo wysokich. Często wykonywane są instalacje mieszane. Wtedy mamy do czynienia zarówno z wodnym ogrzewaniem podłogowym jak i ogrzewaniem w postaci instalacji grzejnikowej. Każdy przypadek należy indywidualnie przeanalizować pod kątem opłacalności inwestycji. Ogrzewanie podłogowe wymaga innej temperatury czynnika grzewczego. Parametry pracy zgodnie z aprobatą COBRTI Instal to: temperatura pracy 60C, maksymalna 70°C, ciśnienie 3 atm.

Układ instalacji

Centralnym elementem instalacji jest systemowy rozdzielacz ze stali nierdzewnej, do którego przyłączone są pętle grzewcze umieszczone w warstwie wylewki betonowej - jastrychu. Rozdzielacz jest za pośrednictwem rurociągów tranzytowych łączonych z pionem lub bezpośrednio ze źródłem ciepła. Innym mrozwiązaniem jest lokalny układ ogrzewania podłogowego, zasilanego poprzez zastosowanie specjalnego zaworu termostatycznego, montowanego na rurze powrotu ogrzewania grzejnikowego.
Elementy instalacji
Rozdzielacz, podobnie jak w układzie ogrzewania grzejnikowego umieszczony jest w skrzynce natynkowej lub podtynkowej. Rozdzielacze (iloość portów od 2 do 10) wykonane są ze stali nierdzewnej.
Są lekkie, estetyczne i bardzo trwałe. Każdy rozdzielacz wyposażony jest w komplet zaworów odcinających, regulacyjnych oraz w systemowe elementy podłączeniowe. Metoda łączenia sprawia, że podłączenie pętli grzewczych odbywa się błyskawicznie. Do przygotowania wody grzewczej o określonych parametrach może służyć zestaw pompowy z czterodrogowym zaworem mieszającym.
Pętle grzewcze wykonuje się z rury o średnicy 16 mm, z wkładką antydyfuzyjną "barier". Długość wężownicy nie powinna przekraczać 100 m. Rozstaw rur może wynosić do 7,5 cm do 30 cm i zależy od zapotrzebowania na ciepło a w konsekwencji od wyniku koniecznych obliczeń. Rury układa się w sposób meandrowy bądź ślimakowy i mocuje się do specjalnie przygotowanego podłoża przy pomocy np. uchwytów lub szyn montażowych.
 
statystyka